Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 233

แปลวรรณกรรมจีน

น้ำเงินตักข้าวให้ฉันเสร็จแล้วยื่นมาให้: "กิน กินให้อิ่มนะ"

แต่น้ำเงินกลับไม่ได้กินอะไร เธอเดินไปที่ห้องรับแขกเพื่อดูแลซานซาน

ตอนนั้นโทรศัพท์บ้านในห้องรับแขกดังขึ้น ฉันได้ยินเสียงน้ำเงินรับสาย: "อืม ฉันกลับมาแล้ว กลับมาบ่ายวันนี้... เพราะมีเรื่องฉุกเฉินที่เจียงเฉิง ฉันรีบกลับมาจากป...