Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 95

หวั่งบ๋อยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น ฉากนี้เป็นสิ่งที่เขาได้จินตนาการไว้หลายครั้ง เขากอดแม่ในอ้อมแขน ใช้มือประคองด้านหลังเล็กๆของเธอ และลึกเข้าไปในระหว่างขาของเธออย่างไม่หยุดยั้ง

ในอ้อมแขนของเขา เฉินผิงก็ส่งเสียงเบาๆออกมา “อา ลูก! เร็วเข้า! ลูก! แม่รักลูก!”

คำพูดที่กระตุ้นทำให้หวังป๋อทนไม่ไหว ด้านล่างพุ่ง...