Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 849

แม้ว่ายังไม่มีน้ำหวาน แต่ดอกสีแดงยังคงงดงามมาก “ขอร้อง...อย่า...” เฉินซินหรานร้องขอด้วยความรู้สึกถึงความร้อนที่แนบอยู่ตรงกระดูก แต่การกระทำนี้กลับกระตุ้นให้หวังป๋อรู้สึกถึงความท้าทาย

หวังป๋อใช้มือหนึ่งนำทางอย่างรวดเร็ว มันแตะตรงกลางของเฉินซินหรานและค่อยๆ ถูเบาๆ สองสามครั้ง แยกกลีบดอกออกจากกันทั้งหมด...