Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 548

โรซูเซียนดูเหมือนกลัวว่าหวังป๋อจะเข้าใจผิด จึงพูดเสริมว่า "ไปดื่มอะไรที่บ้านฉันเถอะ" หวังป๋อมองโรซูเซียนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมายลึกซึ้งแล้วยิ้ม "ได้สิ" พูดจบก็จ่ายค่าแท็กซี่

โรซูเซียนรู้สึกว่าความคิดที่น่าละอายของเธอเหมือนถูกหวังป๋อมองทะลุ ใบหน้าจึงแดงขึ้นทันที เหมือนดอกกุหลาบที่บานสะพรั่ง แต...