ครูสุดยอดของฉัน

บทที่ 5

เธอวางไว้ข้างจมูก สูดดมลึกๆ แล้วรู้สึกอ่อนแรงไปทั้งตัว

โดยไม่รู้ตัว มือของเธอก็เริ่มลูบไล้ใต้ร่างผ่านผ้าบางๆ ที่แนบแน่น ขณะที่ถุงน่องที่มีรอยกลิ่นของหวังป๋อก็ถูกวางไว้ข้างปาก

จากนั้น หลิวอีเอ๋อทำสิ่งที่เธอคิดว่าบ้าคลั่ง เธอเอาลิ้นออกมาแล้วถูเบาๆ บนรอยที่หวังป๋อทิ้งไว้

ความรู้สึกยากที่จะควบคุม หลิวอีเอ๋อถูกกลิ่นของหวังป๋อครอบงำ เธอเอาถุงน่องไว้ในปากกัดเล่น มือของเธอเริ่มเคลื่อนไหวเร็วขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายกลายเป็นสีชมพู

หลังจากผ่านไปสิบกว่านาที เธอจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วเดินออกจากห้องน้ำด้วยความพอใจ เมื่อผ่านห้องของหวังป๋อ เธอตะโกนออกมา

"เสี่ยวป๋อ วันนี้ฉันต้องนำการอ่านเช้า ไปโรงเรียนก่อนนะ! อาหารเช้าอยู่บนโต๊ะ อย่ามาสายล่ะ!"

หวังป๋อได้ยินเสียง รีบเปิดประตู เขาเห็นแผ่นหลังของหลิวอาจารย์ที่กำลังเดินออกไป

วันนี้หลิวอีเอ๋อใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว เพราะหน้าอกที่อวบอิ่มถูกดึงแน่น ด้านล่างถูกห่อหุ้มด้วยผ้าบางๆ ที่ทำให้เห็นรูปร่างที่เปลี่ยนแปลงตามการเดิน ขาที่ยาวและถุงน่องทำให้หวังป๋อเกิดความต้องการทันที

ก่อนหน้านี้ หวังป๋อจะชื่นชมภาพนี้ทุกเช้า แต่ตอนนี้เมื่อเขาเห็นหลิวอาจารย์ ภาพในหัวของเขาคือภาพเธอนอนบนเตียง

เขาต้องการได้ผู้หญิงคนนี้ แม้เพียงครั้งเดียว แม้ต้องตายบนร่างของเธอ หวังป๋อคิดว่าไม่เป็นไร

ประตูห้องน้ำเปิดอยู่ หวังป๋อมั่นใจว่าหลิวอีเอ๋อได้ออกไปแล้ว เขาจึงเดินเข้าไป

เขาอธิษฐานในใจว่าอย่าให้หลิวอาจารย์เห็นว่าเขาใช้ถุงน่องของเธอ แต่ในอีกด้านหนึ่งเขาหวังว่าเธอจะเห็น

เขาต้องการใช้ถุงน่องทดสอบขอบเขตของหลิวอาจารย์ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ต้องการความใคร่หรือไม่

เมื่อหวังป๋อเห็นถุงน่องและกางเกงในที่ถูกตากไว้ที่หน้าต่างห้องน้ำ เขายิ้มออกมา

ในโรงเรียน

หลิวอีเอ๋อนั่งอยู่บนแท่นสอน กลิ่นหอมรอบตัว นักเรียนชายที่อยู่ด้านล่างแม้จะถือหนังสือแต่สายตาก็จับจ้องมาที่เธอ

หวังป๋อรู้สถานการณ์นี้ดี เมื่อเขาคิดถึงภาพเทพธิดาในสายตาของนักเรียนเหล่านี้ ตอนที่เธออยู่ในสภาพที่เขาได้เห็น เขาก็ตื่นเต้นมาก

หลิวอีเอ๋อก็รู้สึกไม่สบายใจ ทุกครั้งที่เธอเห็นหวังป๋อ เธอจะนึกถึงภาพที่เขาแอบดูเมื่อคืน

มันทำให้เธอไม่สบายใจ ถูกทรมานจนถึงเวลาเลิกเรียน หลิวอีเอ๋อตัดสินใจคุยกับหวังป๋อ

หวังป๋อที่ถูกเรียกไปที่สำนักงานได้รับความอิจฉาจากนักเรียนชายทุกคน หวังป๋อคิดว่าเขารู้ว่ามันคืออะไร เขาเดินไปที่สำนักงานของหลิวอีเอ๋อด้วยความกังวลใจ เคาะประตู

"เข้ามา" เสียงของหลิวอีเอ๋อยังคงอ่อนโยน

หวังป๋อเปิดประตูเข้าไป ในสำนักงานมีหลิวอีเอ๋ออยู่คนเดียว

หลิวอีเอ๋อหันตามเสียง ภาพใต้กระโปรงของเธอเปิดเผยต่อสายตาของหวังป๋อ เขามองไปที่นั้น จินตนาการถึงความงดงามภายใน และภาพที่เขาเห็นเมื่อคืน

การแอบดูของหวังป๋อค่อนข้างละเอียด หลิวอีเอ๋อที่กำลังคิดเรื่องต่างๆ ไม่ได้สังเกต

เธอต้องการคุยกับหวังป๋อเรื่องเมื่อคืน แต่เมื่อถึงเวลาพูดเธอกลับไม่รู้จะพูดอะไร บรรยากาศจึงกลายเป็นอึดอัด

ขณะที่หลิวอีเอ๋อกำลังคิดหนัก หวังป๋อเดินเข้าไปใกล้ ตอนนี้เขาอยู่ในตำแหน่งที่สามารถมองเห็นความอ่อนนุ่มขาวๆ ของหลิวอีเอ๋อได้

ผิวของหลิวอีเอ๋อขาวอยู่แล้ว ความอ่อนนุ่มนั้นยิ่งขาวจนแสบตา หวังป๋อไม่สามารถละสายตาได้ เขาเห็นภาพหลิวอาจารย์นอนเมื่อคืน แต่ตอนนั้นความอ่อนนุ่มทั้งสองยังไม่แข็งแรงเหมือนตอนนี้

หวังป๋อได้กลิ่นหอมพิเศษจากหน้าอกของเธอ กลิ่นนี้ทำให้เขาอยากจะเอาหน้าติดเข้าไปกัดให้แรง