Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 482

"หยุดเถอะ หวังป๋อ ปล่อยป้าไปเถอะ" ซ่งยวี่ชิงปกป้องตัวเองอย่างสุดความสามารถ พร้อมกับร้องขอด้วยความอับอายและน่าสงสาร หวังป๋อมองดูซ่งยวี่ชิงที่เปลี่ยนจากความสง่างามเย็นชาในอดีต มาเป็นความอ่อนหวานและน่ารักในตอนนี้ เขารู้สึกพึงพอใจมาก สิ่งที่ยิ่งยากที่จะได้มาก็ยิ่งมีค่าและน่าจดจำมากขึ้น

ตามสุภาษิตที่ว่า...