Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 437

“หวังป๋อ…”หลี่เสี่ยวเสวี่ยก้มหน้าอย่างเขินอาย ข้างในใจเต้นแรงเหมือนกวางน้อยที่กระโดดโลดเต้น

หวังป๋อยกมือขึ้นปกคลุมมือของเธอ จับแน่นๆ นวดแรงๆ เหมือนกับคนทำขนมปังที่กำลังนวดแป้ง “เสี่ยวเสวี่ย ช่วงนี้เธอลำบากมากเลยนะ เสียร่างกายที่งดงามที่สวรรค์ประทานให้ไปเปล่าๆ”

“อา…อา…โอ…” หลี่เสี่ยวเสวี่ยร้องออกม...