Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 244

จนกระทั่งมือของหวังป๋อสัมผัสกับความนุ่มนวลของเฉียนโหรว เธอถึงได้ตื่นจากฝัน รีบดันเขาออกไปแล้วก้มหน้าด้วยความเขินอาย เธอคิดว่าเธอจะรู้สึกขยะแขยงหวังป๋อ แต่ในใจกลับมีความคาดหวังเล็กน้อย

"สมองฉันต้องเสียแน่ๆ!" เฉียนโหรวคิด

"คุณจะไปไหน ผมไปส่งคุณนะ!"

"อ่า โอ้ ที่นี่มีหอพักพนักงาน ฉันหมายถึง คุณกลับไปก่อ...