Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 114

พื้นที่ใต้โต๊ะเขียนหนังสือถึงแม้จะเล็ก แต่สำหรับหวังเหยียนแล้วกลับพอดีมาก เธอเผชิญกับกลิ่นหอมของผู้ชายที่ลอยมา จึงยื่นมือออกไปเหมือนเล่นเปียโน นิ้วของเธอสัมผัสไปที่เต็นท์ของหวังป๋อ

ความแข็งแกร่งภายใต้นิ้วที่คล่องแคล่วของเธอค่อยๆ แข็งตัวขึ้น หวังเหยียนค่อยๆ ถอดกางเกงขาสั้นออกจากน้องชาย หวังป๋อที่พยา...