Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 65

ในราตรีอันเงียบสงบ ชูอี้นอนเพียงลำพังบนกิ่งไม้ใหญ่ ใช้แขนงอเป็นหมอนรองศีรษะ ขาไขว้ห้างอย่างผ่อนคลาย ดวงตาสีดำสะท้อนแสงจันทร์เรืองรอง แสงจันทร์สาดส่องลงมาบนร่างของเขาราวกับทั้งสองเป็นหนึ่งเดียวกัน

ทว่าความสงบนั้นถูกทำลายลงด้วยกลุ่มคนจำนวนมากที่มืดทะมึน! ชูอี้ผุดลุกขึ้นทันที แอบมองพวกเขาอย่างระมัดระว...