Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 205

ซงอวี่มองวิ่นซินที่กำลังสะอื้นไห้เงียบๆ อยู่บนพื้น หัวใจปวดร้าวจนต้องคุกเข่าลงข้างๆ เขาโอบกอดเธอเบาๆ ให้เธอซบอยู่ในอ้อมอกของตน แล้วเอ่ยขอโทษ "ซินเอ๋อร์ ที่จริงพี่ไม่ควรให้เธอต้องแบกรับเรื่องพวกนี้เลย เธอโกรธพี่หรือเปล่า?"

"ไม่หรอก ฉันขอบคุณที่บอกความจริงทั้งหมด ฉันไม่ใช่ดอกไม้ในเรือนกระจกสักหน่อย...