Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 239

เมื่อทั้งสองจากไปตามลำพัง สายตาของหลานจือยังคงจับจ้องเงาร่างที่ค่อยๆ หายลับไป เธอเหม่อลอยครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

ระหว่างทาง แทบไม่พบเจอผู้คน เนื่องจากเป็นวันฉลองวันเกิดครบรอบหกสิบปีของอันต้าเปี่ยว ชาวบ้านเกือบทั้งหมู่บ้านต่างไปร่วมงานเลี้ยงฉลอง เมื่อเดินเคียงข้างหยางเหมย หัวใจของอันต้าจ้วงก็ไม่อาจสงบล...