Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 94

ชูชิงชิงมองเฟิงเฟิงพลางยิ้ม "ฉันเป็นเลขาฯ หมู่บ้าน จะหลอกเธอได้ยังไง แต่ฉันจัดสรรให้เธอได้แค่บางส่วนนะ ที่ทำแบบนี้เพราะเห็นว่าเธออยู่คนเดียว ชีวิตคงไม่ง่าย ถือเป็นเงินชดเชยจากคณะกรรมการหมู่บ้านแล้วกัน"

แม้จะเป็นแค่บางส่วน แต่นั่นก็คือที่ดินนะ ในชนบท แค่มีที่ดิน ก็มีรายได้แล้ว

เหยาเฟิงเฟิงรู้สึก...