Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 86

ธัยลิท-โปร: การแปลวรรณกรรมจีน-ไทย

เสี่ยวเหวินแสดงรอยยิ้มเย็นชาออกมาบนใบหน้า เหยียบเบรกจนรถหยุดกึก "ขอโทษงั้นเหรอ? ทำไมฉันต้องขอโทษเธอด้วย ช่างไร้สาระสิ้นดี"

หลี่ต้าเป่าสีหน้าบึ้งตึง ไม่ลังเลอีกต่อไป เปิดประตูรถแล้วก้าวออกไป เมื่อเห็นว่าหลี่ต้าเป่าจริงจังกับการจะเดินจากไป หลินเฟยเฟยรีบยื่นมือคว้...