Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 566

ลี่ต้าเป่าลุกขึ้นยืน สายตาเย็นชาจับจ้องที่ถานเหยาซึ่งนอนอยู่บนพื้น...

เพียงแต่ตอนนี้ถานเหยากำลังกุมจมูกและปากที่เลือดไหลไม่หยุด ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด

เมื่อเห็นสภาพของเขา ลี่ต้าเป่าอดที่จะหัวเราะเยาะในใจไม่ได้ เขาก้าวเท้าเดินไปหาถานเหยา ยื่นมือคว้าไหล่ของอีกฝ่าย แล้วยกร่างที่หนักเกือบสองร้อยช...