Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 332

อาเหม่ยเบิกตากว้าง ถอยหลังไปก้าวหนึ่งโดยไม่รู้ตัว "พี่ร่วมสำนัก... ท่าน ท่านกล้าฆ่าคนจริงๆ หรือ อาจารย์... อาจารย์เคยบอกว่า..."

หวังหยวนเฉิงสีหน้าเย็นชา "คำพูดของแม่มดแก่คนนั้นมีสักคำที่เป็นความจริงหรือ นางบอกว่าจะไปเขาเหมาซานปีเดียวแล้วกลับมา แต่ตอนนี้ผ่านไปสี่ห้าปีแล้ว ข้าเกรงว่าแม่มดแก่นั่นคง...