บทที่ 1
หมู่บ้านหนานซี
หมู่บ้านหนานซีตั้งอยู่เชิงเขาต้าชิง มีแม่น้ำสายใหญ่ไหลผ่าน จึงได้ชื่อว่าหมู่บ้านหนานซี
บนเขาต้าชิง ชายหนุ่มอายุราวสิบแปดสิบเก้าปีแบกตะกร้าหวายเดินเสาะหาสมุนไพร เขาชื่อหลี่ต้าเป้า เป็นหมอประจำหมู่บ้านเพียงคนเดียวของหนานซี
"โอ๊ย..."
ขณะที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาหาสมุนไพรอยู่นั้น หลี่ต้าเป้าได้ยินเสียงครางเบาๆ ของหญิงสาว เขานึกในใจว่า จะมีใครมาทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรบนเขานี้หรือ?
แต่เมื่อเขาหันไปมองทางต้นเสียง กลับพบหญิงวัยสามสิบกว่าล้มอยู่ไม่ไกลจากที่เขายืน หญิงผู้นั้นมีผิวขาว หน้ารูปไข่ ดวงตากลมโตเย้ายวนชวนมอง ยามนี้เธอกำลังขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าที่แสดงความเจ็บนั้นกลับเพิ่มความงามอีกแบบให้กับเธอ
หลี่ต้าเป้ารู้จักหญิงคนนี้ดี เธอคือจางกุ้ยฮวา ภรรยาของจูเสี่ยวจวิน ผู้ใหญ่บ้าน นอกจากจะสวยแล้ว เธอยังแต่งตัวทันสมัย ดูเหมือนคนเมืองเมื่อเทียบกับหญิงคนอื่นๆ ในหมู่บ้านที่แต่งตัวเรียบง่าย
แต่หญิงคนนี้ดูเจ้าชู้เอาการ ชายฉกรรจ์ในหมู่บ้านหลายคนต่างอยากได้เธอมาครอบครอง
"พี่กุ้ยฮวา เป็นอะไรไปหรือครับ?" หลี่ต้าเป้าเห็นจางกุ้ยฮวานั่งอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าเจ็บปวด จึงเข้าไปใกล้ ทันใดนั้น กลิ่นหอมก็โชยมากระทบจมูก
"ต้าเป้า ฉัน... ฉันถูกงูกัดน่ะ"
เมื่อเห็นหลี่ต้าเป้าเข้ามา ดวงตาเย้ายวนของจางกุ้ยฮวาก็เป็นประกาย เธอกัดริมฝีปากแดงเรื่อเบาๆ ทำท่าเขินอาย ต้องยอมรับว่าท่าทางกัดริมฝีปากของเธอนั้นชวนให้ใจสั่น
พอได้ยินว่าถูกงูกัด หลี่ต้าเป้าก็ไม่กล้าคิดอะไรมาก ด้วยหลักการช่วยคนเป็นสำคัญ เขารีบค้นหายาในตะกร้า "พี่สะใภ้ ถูกกัดตรงไหนครับ? ผมจะดูดพิษออกให้ก่อน"
หลี่ต้าเป้าขึ้นเขาหาสมุนไพรบ่อย เขารู้ว่างูบนเขาต้าชิงบางชนิดมีพิษร้ายแรง ถ้าไม่รีบกำจัดพิษออก อาจถึงขั้นเสียชีวิตได้!
จางกุ้ยฮวาเห็นหลี่ต้าเป้าตื่นตระหนกเช่นนั้น ดวงตาของเธอมีประกายยิ้มที่แทบสังเกตไม่เห็น ความจริงวันนี้เธอขึ้นเขามาก็เพื่อหาที่เปลี่ยวๆ ยั่วยวนหลี่ต้าเป้า
หลายปีที่เธอแต่งงานกับจูเสี่ยวจวินผู้ใหญ่บ้าน ภายนอกดูเหมือนชีวิตสุขสบาย แต่ความทุกข์ในบ้านมีแต่เธอเท่านั้นที่รู้ สามีของเธอใช้ร่างกายจนพังไปหลายปีแล้ว จนสองปีมานี้แทบไม่ได้มีอะไรกับเธอเลย
คำโบราณว่าไว้ สามสิบเยี่ยงหมาป่า สี่สิบเยี่ยงเสือ ห้าสิบดูดฝุ่นได้จากพื้น
จางกุ้ยฮวากำลังอยู่ในวัย "เยี่ยงหมาป่า" พอดี จะให้เธอใช้แตงกวาจากสวนแก้เปลี่ยวอยู่ตลอด เธอจะทนได้อย่างไร? เธอจึงนึกถึงชายหนุ่มเพียงคนเดียวในหมู่บ้านที่เธอเหลียวแลได้ — หลี่ต้าเป้า!
เธอแกล้งตามหลี่ต้าเป้ามาบนเขาต้าชิง เรื่องที่บอกว่าถูกงูกัดนั้นก็แค่โกหก
แต่เมื่อเห็นหลี่ต้าเป้าตื่นตระหนกเช่นนั้น จางกุ้ยฮวาก็ยิ่งอยากสนุกกับชายหนุ่มคนนี้มากขึ้น
"ต้าเป้า งู... งูมันกัดพี่ตรง... ข้างล่าง" จางกุ้ยฮวาปกติเป็นคนปากกล้า แต่พอพูดเรื่องเช่นนี้จริงๆ เธอก็อดเขินอายไม่ได้
หลี่ต้าเป้าเห็นจางกุ้ยฮวาทำท่าเขินอาย ก็อึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วใบหน้าก็แดงขึ้น เขาอดสบถในใจไม่ได้ว่างูช่างไร้มารยาท ทำไมถึงไปกัดตรงนั้นของผู้หญิงได้
แต่ด้วยหลักการช่วยคนเป็นสำคัญ หลี่ต้าเป้าลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็กัดฟันพูดว่า "พี่สะใภ้ คุณ... คุณเลิกกระโปรงขึ้นหน่อย ผม... ผมจะล้างพิษออกให้ก่อน แล้วค่อยทายาให้!"