Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 368

ตลอดทางไร้คำพูด

ตลอดทางไร้คำพูด เมื่อถึงที่ทำงานตอนลินผานผานลงจากรถ เธอมองผมเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เอ่ยออกมา เห็นเธอเปิดประตูรถจะลงแล้ว ผมกัดฟันแน่นคว้ามือเธอไว้ทันที

"ผานผาน เรื่องเมื่อกี้ผมผิดเอง ขอโทษนะ อย่าเก็บไปคิดมากเลย"

ความเป็นลูกผู้ชายที่มากเกินไปมีแต่จะทำให้ชีวิ...