Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 352

คนเราถ้าไม่เห็นแก่ตัวบ้างก็คงอยู่ไม่รอด ตัดสินใจแล้วว่าต้องหาผลประโยชน์ให้ตัวเองก่อน ผมจึงบอกลา แต่พอเปิดประตูจะเดินออกไป หลี่เสี่ยวเหวินก็เรียกผมไว้

"เดี๋ยวก่อน" หลี่เสี่ยวเหวินยกมือขึ้น ผมหยุดเดินและหันกลับไป "คือว่า... คืนนี้คุณช่วยจัดการหน่อย ฉันอยากเลี้ยงอาหารนายอำเภอหลิว"

"ได้ครับ จะให้จัดที...