Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 199

เวินเวินแนบชิดข้างกายเขา ริมฝีปากเล็กๆ เม้มเป่าแผลช้ำบนใบหน้าเขาไม่หยุด หลายครั้งที่ผมเห็นชัดว่าปากจิ้มลิ้มนั่นเป่าลมจนเกือบถึงปากของจางชวนเข้าไปแล้ว

พ่อมึงเหอะ! นี่มันอะไรกัน ดูภายนอกเหมือนบริสุทธิ์น่ารัก แต่ใครจะรู้ว่าในกระดูกเป็นยังไง!

พี่หลานกับเฟยเฟยนั่งอยู่เบาะกลาง พี่หลานถือเอกสารกองหนึ่ง...