Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 747

ยิ่งกว่านั้น หูเหลียนซินก็แห้งเหือดมาหลายปี เปรียบดั่งทุ่งนาอุดมสมบูรณ์ที่ไร้คนไถหว่าน

เมื่อผมเอ่ยปาก เธอรู้สึกราวกับหัวใจอ่อนยวบไปครึ่งหนึ่ง ส่วนด้านล่างร่างกายเหมือนมีมดกำลังกัดแทะ ความรู้สึกทั้งคุ้นเคยและแปลกใหม่โอบรัดเธอในพริบตา

ยิ่งร่างกายอ่อนระทวยเท่าไร ก็ยิ่งทำให้เธอตื่นตระหนกเท่านั้น

หูเห...