Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 514

ในตอนที่ผมกำลังรู้สึกว่าจะถูกยั่วจนระเบิด หูเลี่ยนซินก็ร้องขึ้นว่า "เอ้! เราจอดรถตรงนี้กันเถอะ! ถึงร้านชานมแล้ว!"

"เอ้! ใช่แล้ว! เราลงไปซื้อชานมกัน แล้วค่อยเดินกลับ!" ดวงตาของหูรั่วเหม่ยเป็นประกายขึ้นมา

"ว้าว! ของโปรดฉันเลย!" เจินเจินแทบจะกระโดดลงจากรถ แล้วดึงหูรั่วเหม่ยวิ่งไปทันที

"ขอโทษนะพี่เฉี...