Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 472

ผมกอดเฉินลู่ลู่พลางขยับตัวอย่างบ้าคลั่ง "เจ็บเหรอ? งั้นฉันจะให้เธอพักสักครู่"

พูดจบ ผมก็ผลักเฉินลู่ลู่ออกจริงๆ

เฉินลู่ลู่นอนคว่ำอยู่บนเตียง ขาทั้งสองข้างยังแยกออกจากกัน ของเหลวยังคงไหลออกมาจากจุดนั้นไม่หยุด

ผมมองอย่างพึงพอใจแล้วหันไปพูดกับหวังเชี่ยนเชี่ยน "เข้ามาสิ"

หวังเชี่ยนเชี่ยนเดินมาอย่างสั...