Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 387

ภาษาไทย

เมื่อจุดอ่อนไหวถูกรุก วังเชี่ยนเชี่ยนสะท้านร่าง ดิ้นรนเพียงเล็กน้อยเป็นเชิงสัญลักษณ์แล้วก็ยอมจำนน ทิ้งตัวพิงโซฟา ปล่อยให้ฉันทำตามใจชอบ

มองดูน้ำนมที่หยดซึมออกมาไม่หยุด ฉันรู้สึกเสียดายที่จะปล่อยให้สูญเปล่า จึงหัวเราะเบาๆ "เชี่ยนเชี่ยน น่าเสียดายที่สารอาหารดีๆ แบบนี้จะเสียไปเปล่าๆ ให้ฉันดื่ม...