Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 297

จางอวิ๋นอวิ๋นนอนรออยู่บนเตียงแล้ว พอเห็นฉันมาถึงก็ทำหน้างอนอย่างน่ารัก กลอกตาใส่ "นายนี่สบายเลยนะ แต่ทำฉันกับเสี่ยวชิงเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว"

ได้ยินแบบนั้น ฉันหัวเราะเบาๆ วางเสี่ยวชิงลงบนเตียง แล้วล้มตัวลงนอนระหว่างหญิงสาวทั้งสอง โอบแขนกอดพวกเธอไว้

"ไม่ได้รู้สึกดีเหรอ? ถ้าไม่ พวกเราเริ่มใหม่อีกรอบไห...