Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 241

"ก็แค่ฝันไปเถอะ" จางกั่งถอนหายใจในใจ ลูกกระเดือกกลืนน้ำลายไม่หยุด สายตาพลันเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน แล้วเอ่ยว่า "จับมันสิ"

"ได้ค่ะ" เมื่อเห็นความเด็ดเดี่ยวและความเผด็จการของจางกั่งอีกครั้ง เสี่ยวเหวินรู้สึกสั่นสะท้านในใจ ราวกับร่างกายทั้งหมดอ่อนระทวย มือขวาที่เต็มไปด้วยเหงื่อบางๆ สั่นเทา ค่อยๆ กำรอบสิ่ง...