Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 232

ณ ขณะนั้น น้องฝนเปรียบดั่งลูกแกะที่รอการเชือด น่าสงสาร แต่กลับกระตุ้นความปรารถนาอันรุนแรงในใจชายหนุ่มได้ในพริบตา

"แค่นี้เหรอ?" น้องฝนขยับตัวด้วยความกระสับกระส่าย ใบหน้าเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อเล็กๆ ที่ผุดซึม

เมื่อเห็นเช่นนั้น ใจผมร้อนผ่าว แต่กลับลุกขึ้นยืนพร้อมกล่าวว่า "ตอนนี้ ผมจะลงไปซื้อของหน่อย อ...