Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 213

คำว่า "ไร้ยางอาย" กังวานในความคิด แต่กลับตกมาอยู่ที่ตัวเธอเอง ท่ามกลางความอับอาย เธอทำได้เพียงดูดเลียสองแท่งที่วางเรียงกันนั้นตามสัญชาตญาณ ฟังเสียงหายใจเป็นสุขของฉันและกังจื้อ ความรู้สึกสั่นระริกไหลบ่าในใจเธอ

จนกระทั่งเธอรู้สึกว่าอวัยวะของฉันและกังจื้อเปียกชุ่มด้วยน้ำลายของเธอและเสี่ยวชิง ฉันและกัง...