Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 211

จากนวนิยายจีน

ฉันกับกังจื่อเหมือนมีสายใยเชื่อมถึงกัน เราต่างใช้ปากละเลียดจากติ่งหู แก้ม ขนตา ลำคอของเสี่ยวเหวินทีละจุด ร่างของเธอสั่นระริก ริมฝีปากสีแดงเผยอเล็กน้อย ปล่อยเสียงครางหวานแผ่ว

เหมือนครั้งแรกที่ฉัน กังจื่อ และเสี่ยวชิงมีความสัมพันธ์สามคน หลังจากที่เราทั้งสองทิ้งรอยน้ำลายชัดเจนบนผิวใบหน้...