Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 201

: บทนวนิยาจีน

ผ่านไปสักครู่ คอและมือของผมเริ่มเมื่อยชาจากการที่เธอรัดไว้แน่น กว่าเธอจะค่อยๆ ได้สติกลับมา ร่างกายของเธอค่อยๆ อ่อนระทวย และปล่อยผมออกมาทีละน้อย

ผมไม่อยากทำลายความรู้สึกของเธอ จึงไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกมาเลย พอได้รับอิสระ ผมรีบหันไปถ่มน้ำลูกพีชออกมาบนพื้นทันที เธอยังไม่ฟื้นคืนสติเต็มที่...