Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 992

เวยเวยสงบลงไปมาก เธอจ้องมองฉันเช่นกัน มุมปากมีรอยยิ้มสะใจในความเดือดร้อนของผู้อื่น ฉันหยิบมีดออกมา แนบแน่นกับใบหน้าเธอ "ทำไมถึงไม่กล้ามา? จับเธอคนเดียวหรือจับพวกเธอทั้งสามคน มันก็เหมือนกัน แค่จับเธอได้ อีกสองคนฉันไม่สนหรอก"

เวยเวยหลับตาลง ใบหน้าเต็มไปด้วยความยอมรับชะตากรรม

ก้มลงดูเวลา ตั้งแต่พวก...