Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 967

ผมไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ในปากแห้งผาก ไม่มีความชุ่มชื้นเลยสักนิด กระต่ายปีนขึ้นมาบนหลังผม ร่างกายแนบชิดติดกับผม ในพริบตานั้นผมรู้สึกได้ถึงสองสิ่งนุ่มนิ่มกดทับลงมา ผมเบิกตากว้าง ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น ริมฝีปากน้อยๆ ของกระต่ายอยู่แค่ข้างหูผม เธอยิ้มพลางกระซิบว่า "พี่คะ สบายไหม?"

ผมพยักหน้า จมูกส่งเสี...