Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 877

ไทยลิต: การแปลวรรณกรรมจีน

เพิ่งลงจากรถ เขาก็รีบวิ่งมาทางนี้อย่างร้อนรน

"พี่เฟิง พี่เฟิงเป็นยังไงบ้าง?"

"ไอ้นกกระทาดูท่าไม่ชอบมาพากล มันตื่นตระหนกผิดปกติ ไม่พูดพร่ำทำเพลง แบกเจียงเฟิงวิ่งพรวดเข้าโรงพยาบาล"

"ผมลงจากรถตามมา แต่พอวิ่งได้แค่สองก้าว ตาก็มืดวูบ จากนั้นก็ล้มฟุบลงกับพื้นหมดสติไป"

"รู้สึกแ...