Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 792

นวนิยายจีน

ขณะนั้น มือและเท้าของผมสั่นระริก ได้แต่ลูบสัมผัสสะโพกขาวเนียนตรงหน้า เธอเปล่งเสียงครางออกมาว่า "อ๊ะ... อื้อ"

เห็นได้ชัดว่าโจวเมิ่งหานก็รู้สึกประหม่า เธอบอกว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ และผมก็เชื่อจริงๆ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก เธอเป็นคนแบบไหน ผมรู้ดีกว่าใคร

ผมโถมตัวเข้าหาเธอ ทั้งสองล้มลงบนเต...