Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 710

พี่เสี่ยวหลี่น้ำตาไหลอาบหน้า เอ่ยปากอีกครั้ง "เสี่ยวกัง ฉันขอร้องนะ..."

ผมสั่นริมฝีปากเล็กน้อย จิตใจตกอยู่ในห้วงแห่งความขัดแย้งอย่างรุนแรง

"เสี่ยวกัง ฉัน...ฉันชอบนาย"

ครู่หนึ่งผ่านไป พี่เสี่ยวหลี่พูดประโยคนั้นออกมาด้วยเสียงสั่นเครือ

ผมงงงัน สมองว่างเปล่าไปชั่วขณะ

นี่ผมเข้าใจผิดมาตลอดหรือ?

ตั...