Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 697

"ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะอยู่ได้แค่สองสามนาที แม้เธอจะไม่พูดอะไร แต่ในใจผมก็อดรู้สึกเก้อเขินไม่ได้ ไม่รู้จะเอ่ยปากอธิบายอย่างไรดี"

"พี่ลี่พักสักครู่ เธอไม่พูดอะไรเลย ดูท่าทางแล้วเหมือนกำลังจะคลั่ง แล้วเธอก็มุดเข้าไปใต้ผ้าห่ม ผมรู้ทันทีว่าเธอกำลังจะทำอะไร หัวใจแทบจะกระเด้งออกมาจากลำคอ"

"ไม่นาน ผมรู้สึก...