Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 645

ผมหัวเราะแห้งๆ สองสามที แล้วพูดว่า "ก็ไม่มีคนอื่นอยู่นี่ไง"

หลังจากนั้นไม่กี่นาที เสียงหายใจของจางเสี่ยวเสี่ยวค่อยๆ กลับมาเป็นปกติ เธอพลิกตัวมานั่งบนโซฟา รีบดึงกระดาษทิชชู่ออกมาอุดตรงนั้นไว้ สีหน้าดูไม่เป็นธรรมชาติเท่าไหร่

เราเล่นกันอยู่เกือบชั่วโมง ผมเหนื่อยจนแทบไม่ไหว พอดีท้องเริ่มหิว ผมเปิดกล่อ...