ความสุขสุดขีดในโลกมนุษย์

บทที่ 494

ฉันตั้งใจจะจับมือเธอและพูดอะไรดีๆ สักสองสามประโยค แต่พอนึกถึงบทสนทนากับเจียงเฟิงเมื่อครู่ ก็ล้มเลิกความคิดนั้นทันที

เธอแอบเช็ดละอองน้ำตาที่มุมตาอย่างแนบเนียน แล้วเอื้อมมาจับมือฉันก่อน ฝ่ามือเธอนุ่มนิ่ม สัมผัสแล้วรู้สึกสบายอย่างประหลาด ฉันรู้สึกเขินอายเล็กน้อย ก้มหน้าพูดว่า "เจียงเฟิงก็เป็นแบบนี้แหล...