Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 466

นิยายจีน

ผมเดินไปหาไป๋เล่อ ดึงเขาให้ลุกขึ้น แขนข้างหนึ่งพยุงตัวเขาไว้ ปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด น้ำลายไหลออกมาตามมุมปาก

เขายิ้มให้ผมเล็กน้อย ก้มลงไปหยิบค้อนที่พื้นขึ้นมาถือไว้

ผู้ชายที่เป็นหัวโจกมองพวกเราด้วยสายตาซับซ้อน เขานิ่งไปครู่หนึ่งก่อนพูดว่า "ลองคิดดีๆ สิว่าพวกแกไปล่วงเกินใครมา?"

ผมฉวยโอก...