Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 426

ซานเย่มองผมด้วยความประหลาดใจ

ผมเดินไปนั่งตรงหน้าเขา แล้วเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม "ไม่มีทางเลือกนี่ครับ กว่าจะได้ข้าวเข้าปากสักคำ แล้วมีคนยื่นมือมาควักข้าวออกจากปาก แล้วยัดอุจจาระเข้ามาแทนเต็มปาก ท่านว่าผมควรกลืนหรือไม่กลืนดีล่ะ?"

ซานเย่รีบลุกขึ้นยืนทันที "คุณเจียงอย่าล้อเล่นเลยครับ ไปอาบน้ำดีกว่านะครับ"

...