ความสุขสุดขีดในโลกมนุษย์

บทที่ 387

นวนิยายจีน

"ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะล็อคประตู กางเกงในของผมเปรอะไปด้วยเชื้อพันธุ์ของตัวเอง เหนียวเหนอะและรู้สึกแย่มาก"

"ยังไม่ทันได้ถอดกางเกงออก ก็มีคนมาเคาะประตูเบาๆ"

"ผมนึกว่าเป็นหยางลี่ แต่พอเปิดประตูออกมาดู ผมถึงกับตะลึง ถังเวินโร่วยืนอยู่ที่หน้าประตูด้วยใบหน้าแดงระเรื่อที่ก้มต่ำ เธอมองผมอย่า...