Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 289

ที่มีความเป็นวรรณกรรมไทยแท้

จางเสี่ยวเสี่ยวถอยจนหลังชนกำแพง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว หลบอยู่ตรงมุมห้อง

"เสี่ยวกัง นายไม่กลัวเหรอว่าพ่อแม่ฉันจะกลับมาเร็วๆ นี้?"

เธอตะโกนเสียงดังขึ้นมาทันที หวังจะขู่ให้ฉันเกรงกลัว

ฉันยิ้มพลางส่ายหน้า "จางเสี่ยวเสี่ยว ฉันกล้าก้าวเข้ามาในห้องนี้แล้ว เธอคิดว่าฉั...