Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2

หลังจากแม่ออกไป ตอนที่ผมกำลังจะออกจากห้องนอนของเธอ จู่ๆ ผมเหลือบเห็นสิ่งแปลกๆ อยู่ในช่องลิ้นชัก!

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ผมค่อยๆ ดึงลิ้นชักออกมา พอเห็นสิ่งนั้นชัดๆ ผมก็ยืนตะลึงอยู่กับที่!

ข้างในนั้น มีของเล่นสีชมพูชนิดนั้น!

แท่งของผู้ชาย...

ผมกลืนน้ำลายอึกหนึ่ง รู้สึกช็อกสุดๆ ไม่คิดว่าแม่จะแอบเล่นของแบบนี้?

แต่ก็นะ การที่เธอมีของแบบนี้ก็ไม่แปลกอะไร เธอเป็นผู้หญิงโสดที่เติบโตเต็มที่แล้ว ความเหงาในใจเป็นเรื่องธรรมดา

ผมพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็น อย่าไปสนใจของสิ่งนั้น แต่ใจผมก็อดไม่ได้ที่จะล่องลอยไปหามัน

สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหว หยิบของเล่นชิ้นนั้นขึ้นมา

พอหยิบขึ้นมาถึงได้รู้ว่า นี่มันของเล่นแบบหัวคู่... หมายความว่า มันไม่ใช่ของที่ผู้หญิงคนเดียวเล่น แต่เป็นของสำหรับผู้หญิงสองคน...

นึกถึงช่วงนี้แม่ที่ดูแปลกๆ ไป ใส่เสื้อผ้าน้อยลงเรื่อยๆ ดูกล้าขึ้นทุกที ในใจผมเริ่มมีความคิดหนึ่งแว้บขึ้นมา

ผู้หญิงโสดสองคน ถ้าไม่อยากหาผู้ชายคนอื่น พวกเธอจะปลอบประโลมกันเองหรือ?!

พอคิดแบบนั้น ผมรู้สึกเหมือนของในมือร้อนเหลือเกิน รีบโยนกลับเข้าไปในลิ้นชัก หัวใจเต้นตึกตักๆ

ดูจากท่าทางของแม่กับป้าเจิ้งตอนนี้ คำตอบมันชัดเจนมาก!

ผมรีบใส่รองเท้า แล้วตามไปทางที่แม่เพิ่งออกไป แอบตามเธอไป

เพราะผมยอมรับไม่ได้จริงๆ ที่เธอไปหาผู้หญิงมาเป็นคู่!

ถ้าเป็นแค่การหาคนรักใหม่ แต่งงานใหม่ ผมก็เข้าใจได้ แต่นี่เธอไปหาผู้หญิงเนี่ยนะ!

พูดตามตรง ป้าเจิ้งก็รูปร่างดี บำรุงรักษาตัวเองอย่างดีเหมือนแม่

เธอเปิดร้านทำธุรกิจของตัวเอง ปกติธุรกิจก็ดี ลูกค้าเยอะ แต่ไม่เคยเห็นเธอสนิทกับผู้ชายคนไหนเลย อย่างมากก็แค่เอาใจผู้ชายที่หมายปองเธอไปงั้นๆ

และยิ่งเธอมีนิสัยแบบนี้ ก็ยิ่งดึงดูดผู้ชาย

ผู้ชายชอบพิชิตม้าพยศแบบนี้

ดังนั้น... จริงๆ แล้ว ผมก็เคยคิดอะไรกับป้าเจิ้งเหมือนกัน

ความคิดสารพัดแบบผุดขึ้นในหัวผม แต่ผมไม่เคยกล้าคิดเลยว่า แม่ของผมจะมามีอะไรกับป้าเจิ้ง! ผมยอมรับไม่ได้!

ทันใดนั้น ผมรู้สึกโกรธขึ้นมา โมโหมากขึ้นเรื่อยๆ

ผมรีบร้อนตามรอยเท้าแม่ไปถึงบ้านป้าเจิ้ง

ตอนที่ผมกำลังกังวลว่าจะเข้าบ้านป้าเจิ้งยังไงดี กลับพบว่า พวกเธออาจจะรีบร้อนเกินไป ถึงกับไม่ได้ปิดประตูให้สนิท!

จากช่องประตู ผมได้ยินเสียงอ่อนหวานที่ไม่อาจบรรยายดังมาจากข้างใน

แรกเริ่มคือเสียงแม่ที่บ่นเจ็บอย่างน่าสงสาร แล้วก็เสียงป้าเจิ้งจูบเธออย่างดุเดือด...

ริมฝีปากแนบชิด ลิ้นพันกัน น้ำลายไหลเข้าหากัน... เสียงพวกนั้นคุ้นเคยเหลือเกิน

ผมรู้สึกแย่ เท้าหยุดชะงัก ไม่รู้ว่าควรบุกเข้าไปหรือไม่

แล้วจู่ๆ ผมก็เห็นภาพเร่าร้อนผ่านช่องประตู...

ป้าเจิ้งถึงกับถอดเสื้อผ้าแม่ผมออกบนโซฟา แล้วค่อยๆ จูบไล้ไปตามรอยแผลเป็นบนแผ่นหลังของเธออย่างอ่อนโยน

การกระทำนี้ทำให้แม่ผมสั่นระริกไปทั้งตัว

จากนั้น มือของป้าเจิ้งก็สอดเข้าไปในร่างของแม่ผม... เริ่มเคลื่อนเข้าออก...

Previous ChapterNext Chapter