Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1400

เจี่ยวหลงเดินมาทางฉัน หยิบเก้าอี้มานั่งติดกับฉันอย่างไม่ใส่ใจ

ตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่ได้มองฉันแม้แต่แวบเดียว พอนั่งลงแล้วก็เคาะโต๊ะด้วยนิ้วมือ ใบหน้าเต็มไปด้วยความหงุดหงิด แล้วก็ระเบิดอารมณ์ออกมา "เฮ้ย ไอ้หนูเวรนั่น มันคิดจะทำอะไรกันแน่วะ? หายตัวไปเลยงั้นเหรอ? ไม่ได้ ถ้าเจอไอ้หมอนี่ ต้องบอกให้มันรู้ไว...