Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1327

"ตอนนี้หน้าไม่ตาไม่วางกันแล้ว ฉันย่อมไม่มีทางทำดีด้วย สูดลมหายใจลึกๆ ฉวยจังหวะที่พี่ฝ่าลงมือ ฉันพุ่งเข้าไปหาไอ้หมอนั่น เอาปากกระบอกปืนจ่อตรงหน้าผากมัน คราวนี้มันก็หยุดนิ่ง จ้องมองฉันเขม็ง ความเกรี้ยวกราดหายวับไปทันที"

"ฉันยิ้มมองมัน 'ฉันจะนับหนึ่งถึงสาม แล้วแกต้องคุกเข่าเรียกพี่เฟิงว่าคุณปู่'"

พูด...