ความสุขสุดขีดในโลกมนุษย์

บทที่ 1236

"ไม่รู้ทำไม คืนนี้หนาวเป็นพิเศษ ลมเย็นเสียดกระดูก ร่างกายไม่มีไออุ่นเหลืออยู่เลย"

มองร่างไร้ลมหายใจของหยางลี่ แล้วเหลือบมองลี่ยุ่นที่นอนสลบอยู่บนพื้น ผมหัวเราะออกมาเบาๆ บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงหัวเราะ รู้สึกเหมือนตัวเองตกอยู่ในภวังค์ประหลาด จากนั้นยกปืนเดินไปหน้าคนหนึ่งในกลุ่ม ตอนนี้ทุกคนจ้องมองผมกันหมด...