Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 118

นวนิยายจีน

"อื้อ..."

หวังลี่ทุบตีฉันไม่หยุด แต่แรงแค่นี้สำหรับฉันแทบไม่ต่างจากการเกาให้คัน

ฉันงัดริมฝีปากน้อยๆ ของเธอออก ปลายลิ้นเลียไล้ริมฝีปากสีแดงอันเย้ายวนของเธอ ก่อนจะเข้าสู่พื้นที่อันชุ่มชื้นและลื่นไหล ลิ้นของหวังลี่โดยสัญชาตญาณเกี่ยวพันกับลิ้นของฉัน แต่มือน้อยๆ ที่ทุบตีฉันกลับออกแรงมากขึ้นเ...