Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1111

"ผมหยิบเชือกไนลอนที่โซฟา เดินไปตรงหน้าเธอ "ขอโทษนะ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีคนหนึ่ง ขอบคุณที่เมื่อกี้ช่วยชีวิตผมไว้ ขอบคุณจริงๆ""

พูดจบ ผมก็ใช้ด้ามปืนในมือฟาดลงบนศีรษะของชินเสวียน อย่างแรง เธอสลบคาที่ ร่างอ่อนระทวยล้มลงบนโซฟา จากนั้นผมก็ใช้เชือกไนลอนมัดเธอไว้ เหน็บปืนแล้ววิ่งออกไปข้างนอก

"ตอนนี้ เวลาผ่า...