ความสุขสุดขีดในโลกมนุษย์

บทที่ 1084

ฉันลูบปืนที่เหน็บไว้ที่เอว เหงื่อเย็นผุดขึ้นบนหน้าผากโดยไม่รู้ตัว พอยกมือขึ้นเช็ด ฉันก็ยื่นบุหรี่ให้พวกเขา คาบไว้ในปากแล้วจุด ก่อนพูดว่า "เดินต่อไปอีกนิดก็ถึงแล้ว"

ไป๋เล่อยิ้มพูดว่า "แต่ก็เป็นเรื่องดีนะ แค่กำจัดพวกเถ้าแก่พวกนี้ไป ต่อไปถนนเส้นนี้ก็เป็นของพวกเรา พอถึงตอนนั้น เราก็ถือว่าตั้งตัวได้แล...