Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1052

ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก ยื่นโทรศัพท์ให้ฮาวจื่อ แล้วตบหน้าพี่อู๋เบาๆ พลางยิ้ม "บอกแต่แรกก็จบแล้ว ต้องทรมานขนาดนี้ก่อนถึงจะยอมพูดเหรอ"

พี่อู๋จ้องฉันเขม็ง "พวกแกต้องได้รับกรรมสนองแน่ๆ สักวัน"

ฉันยิ้มอย่างสะใจ "ฉันจะได้รับกรรมสนองหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ คราวนี้เป็นกรรมของแกเอง ฉันไม่อยากฟังพวกนี...